Voorwaarden die leven creëren

Volgens de biomimicry zouden alle menselijke systemen moeten voldoen aan een aantal voorwaarden die leven creëren. Namelijk:

Een

De natuur gebruikt alleen de energie van de zon, de zwaartekracht, water en wind.

Twee

Alles in de natuur is in een dynamisch niet-evenwicht. Er is alleen het continue streven naar evenwicht. In de natuur kan een evenwicht niet lang bestaan, want biologische systemen zijn dissipatieve systemen. Dat betekent dat er iets doorheen moet stromen om te kunnen functioneren. Bijvoorbeeld: wij hebben eten, lucht en water nodig. Dat moet door ons heen gaan, want we halen er energie en bouwstoffen uit. Onze ‘bijproducten’ zijn nieuw voedsel voor andere (micro-)organismen. Gebruik leidt tot een tijdelijke onevenwichtigheid, maar dat wordt op allerlei manieren aangevuld, waardoor een nieuw tijdelijk evenwicht ontstaat dat zich weer aanpast aan de volgende verandering, enzovoort.

Drie

Alles in de natuur gebeurt in cycli, er zijn geen lineaire biologische processen. Die les beginnen we steeds beter te snappen. Het betekent ook dat je niet oneindig kunt groeien. Wél opbouwen, afbreken en regenereren, elke keer weer: oneindig circulair.

Vier

Alles in de natuur heeft limieten en grenzen (zie het voorgaande punt). Dat vinden we lastig, omdat dit klinkt alsof er geen groei meer mogelijk is. Met technologie rekken we de grenzen een beetje op, maar de basis voor alle welvaart blijft een ecologisch gezonde aarde. Als we bijvoorbeeld de 40% uitgeputte landgronden wereldwijd zouden herstellen, dan zou dit leiden tot heel veel groei in de vorm van ecosysteembaten: voedselproductie, water- en luchtreiniging, klimaatstabilisering, zuurstofproductie, enzovoort. Het zou voedselveiligheid creëren als we het goed beheren en verdelen en daarmee ook veel werk. Noem dat maar eens ‘geen groei’. Als we andere dingen gaan meten, dan zie je dat er heel veel moois groeit, ondanks de misschien lage of negatieve klassieke, economische groeicijfers.